Gigantyczny wąż rozszerza swój zasięg w Ameryce… i żadne inne drapieżniki nie mogą go powstrzymać.

Wizerunek: Wikimedia Commons





Pyton birmański od lat sieje spustoszenie w ekosystemie Everglades… a najgorsze może dopiero nadejść.

Birmańskie pytony nie są rodzime w Stanach Zjednoczonych, ale dominują w ekosystemie w znaczący sposób - zabijając wiele mniejszych gatunków drapieżnych. Birmańskie pytony to trzecie co do wielkości węże na świecie i mogą osiągać ponad dwadzieścia stóp długości. Te zwierzęta półwodne pochodzą z tropikalnych obszarów Azji Południowej i Południowo-Wschodniej i zamieszkują głównie drzewa i zarośla obszarów w pobliżu wody. Te potężne zwierzęta zabijają, uderzając i owijając swoje ciała wokół ofiary, co w istocie doprowadza ją do uduszenia.



Atrakcyjne kolory pytona i zwykła uległość wobecludzie przypisywali swojej popularności jako zwierzęta domowe. Wielu ludzi nie docenia rozmiarów i rygorystycznych wymagań tych stworzeń, co skutkuje ich ostatecznym wypuszczeniem z powrotem na wolność.

Od XX wieku pytony birmańskie są uważane za gatunek inwazyjny na południowej Florydzie ze względu na ich negatywny wpływ na otaczający ekosystem. W całym stanie dobrze udokumentowano przypadki, w których pytony eliminowały dominujące gatunki rodzime. Populacje lisów i królików zanikają na obszarach o dużej koncentracji węży, a nawet większe zwierzęta, w tym aligatory, padły ofiarą tych dominujących gadów.



Nie był to również pierwszy incydent na taką skalę. W 2006 roku doniesiono, że 13-stopowy pyton pękł po próbie spożycia sześciometrowego aligatora amerykańskiego. Jelito pytona zostało rozerwane, a tylny koniec aligatora zwisał do połowy z ciała.


Zdjęcie: Centrum Zasobów Naturalnych Południowej Florydy



Podjęto wysiłki mające na celu zmniejszenie rozmnażającej się populacji pytonów birmańskich, w tym pułapki i biokontrolę, ale jak dotąd są one nieskuteczne ze względu na nieuchwytny charakter zwierzęcia i wysoki wskaźnik reprodukcji.

Zdjęcie: SFWMD

South Florida Water Management zainicjowało program, w ramach którego płacą myśliwym za zmniejszenie liczby tych dużych węży. Opierając się na szacunkach dotyczących diety pytona, 743 usunięte w ramach programu SFWMD zjadłyby dziesiątki tysięcy rodzimych zwierząt w ciągu następnych 5-7 lat.



ZOBACZ WIĘCEJ:

Python kontra aligator amerykański